Dinsdag 29 maart

De paasdagen verliepen nogal stormachtig. Letterlijk deze keer. Op sommige plaatsen bij mij in de buurt waaiden complete daken van huizen, dus niet echt weer om de jongen voor de eerste maal los te laten. Had ik niet eens een excuus nodig !

Vanmorgen hier flink regenachtig. Tussen de buien steeds volop zon. Ik heb besloten de jaarlingen gewoon te laten trainen. En dat deden ze ! Ruim drie kwartier in de regen het leek wel of de duivinnen er volop van genoten. Na enige tijd uit zicht geweest te zijn werd er vol gas boven de Bunyip Farm getraind. Prachtig om te zien. Zodra ze aanstalten maakten om naar beneden te komen heb ik ze binnen geroepen.

Vanaf vandaag op strak regiem, volle bak voer wat na twintig minuten wordt weggepakt. De Jaarlingen krijgen net als de jongen SBN poeder door al het voer, verder geen toevoegingen.  Een keer per dag trainen, maar ook ’s avonds twintig minuten volle bak voer daarna bak weg.  Uiteraard geldt dit ook voor de doffers. De doffers hebben het trainen na een goed half uur wel gezien. Ik roep ze dan direct weer binnen. De vlag heb ik maar achterwege gelaten want daar trekken ze zich inmiddels niets meer van aan.  En rondjes draaien boven het hok betekend risico om door de roofvogels gedood te worden.

En toen vanmiddag moest het toch maar gebeuren. De kooi van de valplank verwijderd en de schuif open. Even zaten de jongen op de valplank om zich heen te kijken alsof ze niet beseften dat de kooi weg was. Toen, de eersten op de grond rond het hok, pikken en struinen in het gras en de modder. Vervolgens op het dak van het hok en voorzichtig de eerste verkennende rondjes boven het hok. Een enkele draaide wat grotere rondjes maar bleven boven het terrein van de Bunyip Farm. Een ging in een hoge boom zitten en bekeek een half uur lang de verrichtingen van zijn soortgenoten voordat hij/zij weer naar beneden kwam om mee te doen. Uit angst voor de roofvogels ben ik de hele tijd bij de jongen gebleven.

Dit gaf een mooie gelegenheid om wat foto’s te maken van de eerste training. Ik zal ze zo snel mogelijk op deze site zetten.  Duidelijk is te zien dat ze in prima gezondheid zijn en dat de verduistering de rui heeft ingezet. Ook werd duidelijk dat het verduisteren het biologische klokje heeft ingesteld: Vlak voor zes uur besloten de jongen hun slaapplaats op te zoeken. Als afgesproken zat de hele groep op de valplank en gingen naar binnen. Nog heel even wat gelegenheid om te eten en te drinken voordat de verduistering door mij gesloten werd.

Dag een: allemaal weer binnen  pfffff……………. 

Vrijdag 25 maart

Nog twee weken voor de eerste maal inkorven.

Althans daar ga ik vooralsnog vanuit. Waar we heen gaan weet ik niet. Ik weet namelijk nog niet hoe het vliegprogramma 2016 eruit ziet ! Ik heb geen idee of er al beslissingen zijn genomen. De vergadering van afdeling 10 aangaande het vliegprogramma heeft reeds enkele weken geleden plaats gevonden, maar helaas heeft de afdeling 10 nog niets naar de leden gecommuniceerd. Het enige wat ik uit de wandelgangen heb gehoord is dat we op de eendaagse fond met noord en zuid naar verschillende losplaatsen gaan en thats it. Ik heb al diverse malen op de site van de afdeling gekeken naar een verslag van de vergadering, maar kennelijk houdt men de informatie allemaal voor zichzelf. Vaak staan de notulen pas op de site als de volgende vergadering wordt aangekondigd. Waardeloos !  

De jaarlingen trainen flink en zijn soms een flinke tijd uit zicht. Door de aanwezigheid van de roofvogels ( Ik ben inmiddels 4 van mijn 19 jaarlingen kwijt, en niet mijn minsten ! ) houd ik de trainingsbezigheden nauwlettend in de gaten. De duivinnen zijn lekker fanatiek en trainen zo’n 45 minuten vol gas met wisselende snelheden. Zodra het tempo er uit gaat roep ik ze binnen. Geen gedraal boven het hok waardoor ze de aandacht trekken van de roofvogels. De doffers zijn wat minder fanatiek en worden meestal na een goed half uur binnen geroepen. Morgenochtend breng ik ze maar eens even een stukje weg, de weervoorspellingen zijn goed en ik heb het gevoel dat ze er aan toe zijn.

Volgens mij zijn ze prima gezond en ze glimmen je tegemoet. Toch neem ik er volgende week even een paar mee naar de duivendierenarts voor een check. Zekerheid voor alles.

Als ik in mijn jongeduivenhokje sta en om mij heen kijk ben ik trots en voldaan. Super gezond en al behoorlijk veertjes op de grond. Deze week heb ik het verduisteren dagelijks met tien minuten vervroegd en uiteraard ook elke dag 10 minuten eerder verwijderd. Morgen verduister ik om 17:00 uur tot 08:00 uur. Zaterdagnacht gaat immers de klok een uur vooruit en ben ik weer terug op het originele schema: Van 18:00 tot 09:00 uur. Stap voor stap de zomertijd geïntroduceerd bij de jongen.

Ik voer op het oog en neem telkens als ik de verduistering wegneem een paar jongen in de hand om te voelen hoe ze er voor staan. Ik heb een hekel aan te dikke duiven en probeer er zo de hand aan te houden.

Het wordt tijd dat ik begin met uitwennen, maar telkens als ik op het punt sta de kooi van de valplank weg te nemen zie ik weer een van de roofvogels overkomen en stel ik het weer uit. Maar goed, ik heb begrepen dat de paasdagen nogal regenachtig worden en ik denk dat ik dan de stap maar neem. De regen houdt de jongen wel op het hok en de roofvogel is vaak minder actief in de regen. ( allemaal theoretisch gelul en ik zit mezelf gewoon moed in te praten. )

Prettige paasdagen………………….

Zondag 20 maart

Vandaag begint de Lente !

We hebben geleerd dat de lente op 21 maart begint, maar de lente begint op de dag dat er net zoveel daglichturen zijn als nachturen en dat is dus vandaag. Dat is met de herfst net zo maar dan na de zomer. 

De jonge duiven in het jonge duivenhokje bestemd voor de vluchten van komend seizoen krijgen de seizoenswisseling niet mee. Ik verduister deze ploeg door elke avond om 18:00 uur de verduistering dicht te doen en om 09:00 uur weer te openen, geen lente gevoel voor de jonge duiven dit jaar. Doel is uiteraard het manipuleren van de rui, zodat ook tijdens de laatste jonge duivenvluchten een volledig verenkleed en vleugels aanwezig zijn.

Bij de oude vliegduiven doen we eigenlijk hetzelfde. Ik verduister de ouden niet, maar scheidt de koppels met hun halfwas jongen om te voorkomen dat er een tweede legsel komt en er, door het broedproces voor de tweede maal, tevens het ruiproces wordt ingezet. Dus de ouden worden bij mij gescheiden als de jongen zo’n 14 dagen oud zijn en krijgt iedere ouder een jong te verzorgen. Ik verduister de ouden dus niet maar ik doe wel iets met het licht. Ik laat namelijk de verlichting in het hok om negen uur aangaan en om 18:00 uur uitgaan. Ik merk wel dat de duiven na 18:00 uur, ondanks het aanwezige daglicht, toch rustiger en minder actief zijn. Wellicht helpt het een beetje mee maar dit is mijn uitprobeersel !

Woensdagavond gaan we in de vereniging de klokken weer in orde maken en eventueel duiven chippen zodat alles weer in gereedheid is voor komend seizoen. Tevens krijg ik dan van een clubgenoot een jonge duif. We houden binnen de vereniging een competitie met geruilde duiven. Iedere deelnemer heeft een jonge duif beschikbaar gesteld en door ruiling/loting vliegt iedere deelnemer dus met een jonge duif van een clubgenoot.

Mijn ploeg jonge duiven verkend momenteel de buitenwereld vanuit een veilige kooi die ik op de valplank het geplaatst. De haviken en sperwers kijken erna als een liefhebber van gebak achter de etalageruit van de banketbakker. Ze hebben hun keus al gemaakt maar de winkel is nog gesloten. Volgende week begin ik met uitwennen. Ik zal dan proberen zoveel mogelijk bij de hokken aanwezig te zijn als de jongen los zijn. Maar ja zodra ze hun rondjes beginnen te vliegen kan je alleen nog maar hopen dat ze allemaal weer in het veilige hok terugkeren.

Ik zag de houtduiven, die ook op de Bunyip Farm aanwezig zijn, ook al baltsen en met takjes in de weer zijn. Ieder jaar proberen zo’n twee of drie paartjes een aantal broedsels groot te brengen in de bomen en struiken op ons terrein. Ook de groenlingen zijn weer terug en veroveren luidkeels hun territoria in de hoge coniferen. Diverse vogelsoorten wonen en broeden op ons terrein andere vogelsoorten komen hier om hun kostje bij elkaar te scharrelen, diverse insecteneters, zwaluwen, kwikstaarten, roodborsten etc. komen de insecten die op al het water afkomen vangen, de aalscholvers duiken de vissen op, de eenden scharrelen hun kostje op uit het water en de roofvogels…… ja nu weten we het wel………………………..

Donderdag 17 maart

Vandaag de jaarlingen weer even weggebracht. Klein stukkie, naar Staphorst. 

Mijn duiven zijn inmiddels gescheiden maar sommigen hebben nog wel een jong te verzorgen. Het trainen bij huis gaat prima, maar na zo’n half uurtje willen ze toch wel weer naar binnen. Dus toch maar even de vlag erbij gepakt zodat ze vanuit de lucht kunnen zien of ze al naar binnen mogen en de spoetnik open staat.

Echter als ze na een half uur vol gas trainen naar beneden afzakken en gehoorzaam wachten tot de vlag weggepakt wordt, heeft dat met trainen weinig te maken en roep ik ze maar binnen. Dit gaat inmiddels wel voorspoedig : vlag wegpakken en met blikje voer rammelen en de duiven rammelen naar binnen. Als ik de vlag een uur laat staan, trainen ze ook een uur. Nou ja trainen, ze vliegen dan boven de Bunyip Farm. Dit tot groot genoegen van de roofvogels die inmiddels al een paar keer hun kans schoon zagen om een van mijn vliegduiven in de vlucht te doden en mee te nemen. Dus houd ik de training goed in de gaten: Als er niet volop getraind wordt gaat de koppel weer naar binnen.  

Vandaag dus voor de afwisseling even naar Staphorst gebracht. Toen ik thuis kwam was er geen duif te zien, wat nu ?  Zat alles al weer in het hok !  Dat gaat dus prima, maar ja, een kwartiertje vliegen zet ook geen zoden aan de dijk en ze veel verder weg te brengen om trainingstijd te creëren is mij nu nog wat te vroeg.  

Bij huis trainen betekend af en toe een duif inleveren aan de vliegende snoeischaren.  Over drie weken de eerste vlucht en nu maar afwachten hoeveel er dan nog in te korven zijn.

Toch jammer hoor dat er een groep invloedrijke geitewollensokkennatuurbeschermers rondloopt die zonder enige kennis van zaken de roofvogels beschermt zodat er in bepaalde gebieden veel te veel bij elkaar zitten. Hetzelfde geldt voor de ooievaars die je in deze omgeving soms met wel 10 of meer ( ik overdrijf echt niet ! ) op een rij als maaimachines over de landerijen ziet lopen en alles wat hun zo voor de poten komt, eieren van weidevogels, jonge weidevogels, jonge hazen en konijnen, zeldzame reptielen etc. opvreten en een keurig van alle leven ontdaan veld achter zich laten. Gelukkig slaan ze af en toe wat weilanden over, anders zouden de grote aantallen vossen en verwilderde huiskatten die hier rondlopen niks te vernietigen hebben. Goed gedaan jongens ! Fijn dat jullie er zijn ! Ik hoop maar voor jullie dat je erg trots op jezelf bent als je over een aantal jaren met je kinderen of kleinkinderen de natuur intrekt en kan zeggen: Kijk eens wat een mooie groene weilanden en wat veel insecten, als we straks thuis zijn zal ik je wat foto’s laten welke dieren hier vroeger rondliepen en vlogen.

Want als de door jullie “beschermde” dieren niks meer te eten hebben, zullen ook zij creperen of wegtrekken, want toegeven dat jullie zijn doorgeslagen in je beschermdrang,   natuuuurlijk niet, je hebt er immers voor gestudeerd ……………………..

Vrijdag 11 maart

Afgelopen week is op de Bunyip Farm het duivenseizoen opgestart.

Vorig weekend stond ik met mijn vriendin op de voorjaarsbeurs in Houten met mijn SBN poeder. Erg leuk om te doen. Zeer veel belangstelling voor het SBN poeder en, op een na, allemaal zeer tevreden SBN poeder gebruikers. De meesten hadden alweer via de site het poeder besteld, want je moet het al tijdens de kweek gaan gebruiken. Anderen gaan ermee beginnen en gebruiken het bij de kweek van de tweede ronde om zo direct vergelijkingsmateriaal te hebben. Prima manier om met eigen ogen te zien wat het resultaat is ! 

Hier op de hokken afgelopen week de eerste jongen naar het jonge duivenhokje gebracht. Prachtig gezicht zo’n groepje frisse en kerngezonde jongen met hun gele plukjes op de kop. Betekend wel weer dat het werk is begonnen ! Want vanaf het verspenen begin ik ook met verduisteren. Elke dag om 18:00 uur de verduistering dicht en ’s morgens om 09:00 uur de verduistering weer open. Ik doe dit met de hand en neem dan direct even de tijd om de jongen te observeren en even een paar in de hand te nemen om te kijken of ik meer of minder moet voeren.

De oude vliegers, dit jaar allemaal jaarlingen, gescheiden. De duivinnen met een jong naar de duivinnen afdeling en de doffers met het andere jong achterlatend op hun eigen afdeling. Twee duivinnen met een nestje jongen van een goede week oud zijn ook op de doffer afdeling gebleven en worden volgende week gescheiden. Het koppelen van de oude duiven verliep allemaal wat moeizamer maar dat was eigenlijk wel te verwachten omdat het allemaal, onervaren, jaarlingen betrof.

De afgelopen twee weken heb ik de duiven een paar keer weg gebracht met als verste afstand zo’n 15 kilometer. Dit om een beetje vliegconditie op te bouwen. Omdat het hier vergeven is van de roofvogels wilde ik ze niet direct bij huis loslaten na de winterrust, en hoop met deze aanpak dat de duiven weer wat conditie opbouwen en scherper op de omgeving worden. Dus stukkie wegbrengen en bij thuiskomst direct naar binnen roepen.

Zondag ga ik beginnen met het trainen bij huis en wel volgens het roulering systeem. Duivinnen eerst los, dan doffers naar de duivinnen afdeling, duivinnen via de doffer afdeling naar binnen als ze uitgevlogen zijn, dan de doffers eruit, de duivinnen naar hun eigen afdeling en als laatste de doffers weer naar binnen op hun eigen afdeling. De jonge duiven laat ik een week wennen aan hun nieuwe verblijfplaats waarna ik een kooi op de valplank zet en de schuif open zet zodat ze veilig de buiten wereld in zich op kunnen nemen.  

Gisteren was ik op bezoek bij Jacob Poortvliet en zijn vrouw ( en hun erg enthousiaste Jack Russell pup ). Zeer gastvrije mensen waar de tijd, al pratend over honden en natuurlijk de duiven, erg snel gaat. Diverse tips en wetenswaardigheden kreeg ik te horen tijdens het koffiedrinken.  Ik wil mijn kweekhok aanvullen met een paar goede “Poortvlietduiven” en heb bij hem een ploegje jonge duiven uit uitstekende bloedlijnen gekocht. De stambomen laten zien dat Jacob uitstekende duiven op zijn kweekhok heeft zitten en de kwekers die ik in de handen mocht nemen waren stuk voor stuk van prima bouw.

Echter voordat ze op mijn kweekhok komen moeten ze minimaal een seizoen laten zien wat ze kunnen en zijn dus gewoon tussen mijn eigen jongen op het jonge duivenhok geplaatst om mee te trainen en te vliegen tijdens de jonge duiven vluchten en de natour vluchten. De “Poortvlietduiven” die dit allemaal goed doorstaan, minimaal 60% in de prijzen vliegen en mijn handkeuring doorstaan, gaan naar het kweekhok. Twijfelaars die er nog zijn, vliegen als jaarling met de ouden nog een jaar mee.

Om kwaliteits duiven te kweken moet je een streng selectiebeleid hanteren wat betreft de bewoners van je kweekhok. Voor mij betekend dat in eerste instantie duiven die boven gemiddeld presteren of uit ouders komen die super presteren en in tweede instantie het liefst een nagenoeg perfecte bouw hebben. Duiven die erg goed presteren maar qua bouw een minpuntje hebben, mogen laten zien of hun kweekwaarde prima is. Selecteren op alleen maar uiterlijke kenmerken is mijns inziens erg dom, de prestaties van een duif en die van hun voorouders zijn vele malen belangrijker voor het bepalen van de kweekwaarde. Dat deze duiven meestal van goede bouw zijn is een logisch gevolg, dat duiven met een goede bouw prima presteren is zeker geen logisch gevolg !   

Ik ga de duiven maar eens even een bad geven, Misschien verminderd dat een beetje de stress van het scheiden ………………………………………..    

Dinsdag 3 maart

Het is een drukke bedoeling op de Bunyip Farm !

Uiteraard zijn we momenteel erg druk bezig met de voorbereidingen voor onze deelname aan de voorjaarsbeurs in Houten. Altijd druk bezocht en erg gezellig. Ik zie al weer uit naar de interessante gesprekken met serieuze postduivenhouders uit binnen en buitenland en uiteraard met de ontmoetingen met de zeer tevreden gebruikers van mijn SBN poeder. Samen met mijn vriendin zullen wij iedereen weer te woord staan en uitleg geven over ons baanbrekende onderzoek naar de verliezen van de jonge duiven en de door ons ontwikkelde oplossing : SBN poeder ! 

Zoals u wellicht gelezen heeft ben ik vorig jaar verhuisd en op een nieuwe locatie gestart met mijn duiven. Vorig jaar alleen met jongen, omdat ik het niet zag zitten om “ouden” over te wennen. Een hokje voor de kwekers en een hokje voor de jongen werd gebouwd.  Tijdens het uitwennen werd een deel van mijn zorgvuldig gekweekte jongen gedood door de roofvogels die hier in ruime mate aanwezig zijn. Zowel de sperwers als de haviken zijn hier het hele jaar door te zien. Ook de buizerd is volop aanwezig en hoewel deze rovers een gezonde postduif niet zullen pakken, veroorzaken ze met hun aanwezigheid wel veel stress waardoor binnenkomen toch vol argwaan moet gebeuren. Eenmaal op vliegconditie en gewend aan de aanwezigheid van deze moordenaars, werden er nauwelijks meer jongen verspeeld maar kost het binnenroepen meer tijd. De opzij gedraaide kopjes laten zien dat ze na geland te zijn, de lucht angstvallig in de gaten houden.

Dit jaar dus met jongen en jaarlingen. De jongen waar ik dit jaar mee ga spelen zijn het afgelopen weekend geringd. Ze groeien zeer voorspoedig op en er is geen natte mest te zien. Mooie droge, fit ogende jongen in elke schaal, daar gaat het kwekershart wat sneller van kloppen !

De jaarlingen hebben een nieuw onderkomen gekregen. Een nieuw hokje wat ik afgelopen winter heb bijgebouwd. Voor de duiven dus een nieuwe plek, en wat ook nieuw is, is een spoetnik. Om de duiven aan de spoetnik en een nieuwe ingang te laten wennen ben ik afgelopen vrijdag begonnen met loslaten. Ik doe dat door ze te pakken en drie kilometer weg te brengen. Ik hoopte dat de jongen in de nestschalen er voor zouden zorgen dat de jaarlingen vlot via de spoetnik het hok binnen zouden gaan. Nou dat viel toch wel wat tegen !  Dat ze op het “jonge duivenhokje” zouden vallen kon niet missen, maar dat ik ruim een uur moest rammelen en roepen voor de laatste binnen was viel een beetje tegen. Hier blijkt maar weer dat theorie en praktijk het niet altijd met elkaar eens zijn !  Gisteren hetzelfde maar weer gedaan waarbij de eersten vlot naar binnen gingen maar een deel toch weer voor hun “oude ingang” stonden te wachten. 

Nou ja, we hebben nog een maand de tijd om te oefenen.  Ik blijf de jaarlingen weg brengen tot de jongen afgespeend zijn en de geslachten gescheiden zijn, daarna kunnen ze weer bij huis trainen. Hopelijk hebben ze dan weer hun oude vliegconditie terug en kunnen ze de “vliegende snoeischaren” uit de klauwen blijven ………………………